Vandaag was het ‘volgend jaar’.

Verleden jaar volgde een heel enthousiaste groep motorrijders een bochtentraining bij ons.  Ze waren allen heel gemotiveerd, leergierig en actief.  Aan het eind van de dag hadden ze veel opgestoken en reden een pak veiliger in de Ardennen.  Dat was toch het doel.  Nee, hun doel lag verder, ze wilden meer!  Dus, werd er besloten om er ‘volgend jaar’ een vervolg aan te breien. 

Het is vandaag 24 april 2022, en het is volgend jaar.  We breien er een vervolg aan.

Voor ons en voor hen is het een blij weerzien.  Bij een kop koffie worden herinneringen opgehaald en ervaringen gedeeld.  Zij zijn nog steeds dezelfde gemotiveerde motards die van veiligheid en van motorrijden houden.  Ze weten zelf ook dat we nog geen te grote sprongen moeten maken, maar willen toch proeven van meer.  Ok, Domien en Philip hadden deze week een nieuwe rit van 190 km verkend voor een ietwat gevorderde bochtentraining.  Het leek ons goed idee om samen met onze enthousiastelingen er een toeristische bochtenrit van te maken.  Tegelijk bood het de kans om bepaalde zaken toe te lichten en ervaringen te bespreken.  Bijvoorbeeld, hoe beleven zij dat soort bochten?  Hoe zien zij het ?  Hoe zouden zij het aanpakken?  We wezen op de ideale lijn en de veilige lijn en maakten die veilige lijn nog net iets comfortabeler.  Maar vooral het tempo werd eruit gehaald en teruggebracht naar een gezellig rondtoeren in de mooie Belgisch Luxemburgse Ardennen.

Geregeld werd er gestopt om bij te babbelen in de natuur, op een terras of om ergens iets te eten.  Het ging continu over moto’s sommigen waren laaiend enthousiast van hun Guzzi, fier als twee gieters op hun sportieve Honda, blij als pas verliefden, ja Mieke en Paul jullie, op hun Suzuki Bandits.  Uiteraard werden de andere merken en modellen onder de loep gehouden. Het ging steeds meer in de breedte: waarom wie welke banden gebruikten?  Hoeveel kilometer heb jij gereden en waar?  Autosnelweg was aan niemand besteed, dat was veel te saai.  Nee, zij wilden rustig rondrijden met hun motor waar er ‘iets’ te zien was.

Eens prachtige dag baadde nog wel in een verflauwend zonnetje maar liep helaas op zijn eind. De Belgen pronkten wat verderop met drie op het podium van Luik-Bastenaken-Luik.  Onze winnaar zouden dadelijk gelauwerd worden. Philip boog zich over de administratie, Wim kwam zoals altijd onverwacht uit de hoek.  Hij ziet altijd die details waar wij naast kijken.  Ik ben normaal de moppersmurf, maar doe vandaag dienst als ‘theorein’ de toeschouwer aan de kant, verwonderd, verbaasd over zoveel passie en besefte dat ‘het volgend jaar’ van verleden jaar voorbij was terwijl we afgesproken hadden voor ‘het volgend jaar’ van volgend jaar,

Tot volgende jaar!

Categories:

One response

  1. Hopelijk kunnen we hier een jaarlijks wederkerend event van maken en zo elke jaar een beetje beter en beter worden en elkaar terug zien in een ontspannen motor vriendelijke omgeving met top begeleiders

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Voeg me toe aan de wachtlijst We zetten je op de wachtlijst en laten je weten als er een nieuwe cursus wordt georganiseerd of er een plaats vrij komt.