Na een enkele jaren enkel het saaie woon-werkverkeer, vond ik het eindelijk tijd geworden om wat anders te doen met de motor. Ik wou wat meer genieten in mijn vrije tijd van het motorrijden nu de kinderen wat ouder waren en aangezien we er zelf ook niet jonger op worden, was dit wel het moment geworden. We spreken dan midden/eind december 2020.
En toeval of niet maar op 1 januari zie ik een facebookbericht verschijnen van een oude jeugdvriend van de jeugdbeweging. Ze hebben een vzw opgericht voor en door motorrijders: BE-Moto. Toeval? Nee, dat bestaat niet. Even een kijkje nemen op hun website.
Je kan lid worden voor amper €5. Dat kunnen we niet laten liggen. Direct lid worden om hun op zijn minst toch al financieel wat te steunen. Daarna toch even verder kijken wat ze eigenlijk doen met die VZW.
Blijkbaar geven ze rijvaardigheidscursussen en bochtenstages!!!
Super, dat kunnen we zeker wel gebruiken nu we wat extra willen rijden, want geef toe, altijd diezelfde weg wordt ook wat saai en daar leer je echt niets mee.
Paar dagen later eerste cursus geboekt: bochtenstage Ardennen beginners. Want van enkel die ritjes van en naar het werk, word je geen prof. Ik ben benieuwd. En hoe zalig was dit? Ondanks het wat mindere weer, enorm genoten en verdorie heel wat bijgeleerd. Dit onder begeleiding van Domien, Philip en Lode. Hoe goed was dit? Rustige voorrijder, af en toe eens aan de kant om wat technische zaken uit te leggen en te oefenen. Zalig concept! Aangezien oefening kunst baart, hebben we diezelfde rit een paar weekends later zelf ook nog eens gereden. Deze keer met prachtig weer erbij.
Okay, dit smaakt naar meer, véél meer. Snel even kijken wat ze nog meer op de planning staan hebben: Rijvaardigheidscursus: Check, geboekt. En dan nog wel in thuisbasis Denderbelle, waar ook mijn roots liggen. Benieuwd wat dit gaat geven, want deze zijn toch wel al geleden van het rijexamen. En je kan deze opfrissing altijd gebruiken.
De kijktechnieken kwamen duidelijk te kort tijdens de bochtenstage dus beter in omgekeerde volgorde gedaan, maar ja, Corona zat er ook voor iets tussen. Deze keer was ook Rudi present. Ik vertelde over mijn onzekerheden en hij nam me even apart voor wat praktijk. Geweldige kerel! Korte en duidelijke instructies. Dit mistte ik tijdens mijn rijopleiding duidelijk. Hoe kleine dingen, grote oplossingen kunnen bieden. Enorm veel geleerd die dag. De “8”-tjes vormden geen problemen meer. Kijken, kijken en kijken!
Bochtenstage gevorderden: Euhm, zouden we dit wel al doen? We hebben nog maar net geproefd van het bochtenwerk van onze Ardennen en dat was al spannend bij momenten. Toch maar even wachten en nog eens een bochtenstage voor beginners boeken voor de finetuning. Als bij verrassing, en toch eigenlijk weer niet, een andere rit dan de eerste bochtenstage. Iets uitdagender deze keer: de Citadel van Namen! Haarspeldbochten op “kasseien”! Alsof dit op perfecte asfalt dit nog niet inspannend genoeg is voor een beginner. Weer wat nieuws geleerd! De honger werd groter net als de stress om dit goed te doen.
Zo vloog de zomer jammer genoeg voorbij en was het plots al september waar er een rit voor het goede doel op het programma stond van BE-Moto.
Deze keer echter onder begeleiding van de Politie en Vlabel: ononderbroken kunnen rijden aan alle kruispunten en verkeerslichten. Gewoon overal kunnen doorrijden omdat het eens mag en hiermee ook nog eens een goed doel steunen? Count me in!
De weergoden waren ons niet zo goed gezind, maar die konden de pret van de verrassing net voordien niet drukken: Ik had al eens aangegeven dat als ze nog wat mensen nodig hadden, ik gerust mijn steentje wou bijdragen. Toen ze mij dan ook vroegen om mee te doen, twijfelde ik niet. Voor deze organisatie wil ik me met veel plezier inzetten. Voor en door motorrijders. Daar gaan we voor.
Hoewel ik direct ja zei, beviel er me toch wel wat stress in de rit naar huis! Ging ik dit wel goed doen? Zou ik de verwachtingen kunnen inlossen? De crew zijn profs en ik niet! We zullen het wel zien zeker?
Enkele dagen later kwam dan ook de vraag om een rit in de Ardennen voor te rijden. Bochtenstage beginners en gevorderden. We zouden ons ter plaatse opsplitsen. Ik zou samen met Rudi de beginners voor onze rekening nemen, Philip de gevorderden. Uiteindelijk bleken de beginners toch niet zo beginnend te zijn en zijn we als één groep vertrokken. Stress? Hell yeah!
Een geluk dat we kwamen om bochten te oefenen, en dat deden we, want de gps werkte af en toe niet zo mee. En wederom wat bijgeleerd. Dit houdt gewoon niet op.
Om het jaar af te sluiten toch nog maar een rijvaardigheidscursus geboekt. We rijden door in de winter, dus dit is altijd handig om eens bij te schaven. Deze keer in hartje Antwerpen: Kapellen. Zo leerden we die streek ook eens kennen en kwamen we eindelijke eens van de “parking” af.
De agenda voor 2022 is ondertussen ook gekend en wat kijken we er naar uit! Dat de winterperiode maar snel voorbij is. Al die prachtige ritten en cursussen die op de planning staan om nog maar te zwijgen van het hoogtepunt: de tweedaagse naar Luxemburg!
Wat dit zal brengen? Veel zalige ritten en weer veel bijleren!
Wie had dit ooit kunnen denken bij het begin van het jaar? Ik niet alleszins. Woorden schieten tekort om dit gevoel te beschrijven. Dit moet je meemaken!
En nu snel op naar 2022 met veel, heel veel veilige km’s!
Uw liefste kapoen
Björn
One response
Mooi verhaal Björn!!
Vol passie, zo geweldig!